Οι νέες υποχρεώσεις καταλαμβάνουν ψηφιακές πλατφόρμες που επιτρέπουν σε πωλητές να συνδέονται με άλλους χρήστες προκειμένου να εκτελέσουν κάποια από τις εξής διασυνοριακές ή εγχώριες δραστηριότητες: (α) την ενοικίαση ακινήτων, (β) την μίσθωση οποιουδήποτε μέσου μεταφοράς, (γ) την πώληση αγαθών ή (δ) την παροχή προσωπικής υπηρεσίας που διεξάγεται μετά από αίτημα μέσω πλατφόρμας. Σημειώνεται ότι στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας εμπίπτουν τόσο οι χειριστές πλατφόρμας που έχουν έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση στην ΕΕ όσο και αλλοδαποί χειριστές που διευκολύνουν πωλητές που είναι κάτοικοι κράτους-μέλους ή εκμισθώνουν ακίνητη περιουσία η οποία βρίσκεται σε κράτος-μέλος. Επομένως, οι χειριστές ψηφιακών πλατφορμών που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στην ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνουν πληροφορίες από τους πωλητές που χρησιμοποιούν την πλατφόρμα τους για να προσδιορίσουν ποιοι από αυτούς πληρούν τις προϋποθέσεις ως πωλητές για τους σκοπούς της Οδηγίας. Στη συνέχεια θα διαβιβάζουν στην αρμόδια αρχή της έδρας τους στοιχεία για τους πωλητές, όπως τον ΑΦΜ και στοιχεία ταυτοποίησης, το εισόδημα που αποκτούν μέσω της πλατφόρμας, στοιχεία για το ακίνητο στην περίπτωση εκμίσθωσης ακινήτων. Οι μη ενωσιακοί φορείς εκμετάλλευσης ψηφιακών πλατφορμών οφείλουν να καταχωρηθούν σε κάποιο κράτος-μέλος προκειμένου να συμμορφωθούν με τις παραπάνω υποχρεώσεις. Διευκρινίζεται ότι η διαβίβαση πληροφοριών θα γίνεται σε ετήσια βάση και μέχρι την 31 Ιανουαρίου του έτους που ακολουθεί το ημερολογιακό έτος κατά το οποίο ο πωλητής προσδιορίζεται ως δηλωτέος.
Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε εκ νέου τα κράτη μέλη που δεν έχουν συμμορφωθεί μέχρι σήμερα, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, να προχωρήσουν άμεσα στην θέσπιση του απαραίτητου νομοθετικού πλαισίου. Υπενθυμίζεται ότι στην Ελλάδα προβλέπεται ήδη αντίστοιχη υποχρέωση συνεργασίας ειδικά για τις ψηφιακές πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων. Οι πλατφόρμες υποχρεούνται κατόπιν αιτήματος από τις φορολογικές αρχές να διαβιβάζουν φορολογικά στοιχεία για τους χρήστες τους. Με την DAC7 θεσπίζονται νέες υποχρεώσεις και κανόνες δέουσας επιμέλειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο που καταλαμβάνουν ευρύτερο φάσμα δραστηριοτήτων πέραν της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων που διευκολύνονται μέσω χρήσης ψηφιακής πλατφόρμας και θα επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.
Μετά τη θέση σε ισχύ του νέου ΚΦΕ αποθεματικά που υπό τον προισχύσαντα ΚΦΕ χαρακτηρίζονταν ως αφορολόγητα πλέον υπάγονται κανονικά σε αυτοτελή φορολόγηση. Εταιρία που διέθετε αποθεματικά αυτής της κατηγορίας προέβη στη σχετική φορολογική δήλωση με επιφύλαξη ότι οι διατάξεις που προέβλεπαν το καθεστώς φορολόγησης των αποθεματικών αυτών είναι αντισυνταγματικές, αφού συνιστούν ανεπίτρεπτη αναδρομική επιβολή φόρου. Η φορολογική αρχή απέρριψε την επιφύλαξη και στη συνέχεια η ΑΕ άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου, το οποίο την έκανε δεκτή διατυπώνοντας ότι οι ρυθμίσεις του νέου ΚΦΕ για τη φορολόγηση των ένδικων αποθεματικών συνιστούν αναδρομική επαχθή μεταβολή του φορολογικού καθεστώτος, αφού επιβάλλουν αμέσως και υποχρεωτικώς φόρο σε ύλη η οποία κατά το σχηματισμό της ήταν αφορολόγητη. Η υπόθεση έφτασε μέχρι την Ολομέλεια του ΣτΕ, η οποία επίσης έκρινε τις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις αντισυνταγματικές με την αιτιολογία ότι ο προβλεπόμενος περιορισμός υφιστάμενης φορολογικής απαλλαγής νοείται ως επιβολή φόρου και μάλιστα η φορολόγηση αυτή καθίσταται υποχρεωτική αφού δεν παρέχεται στα εν λόγω νομικά πρόσωπα η δυνατότητα να διατηρήσουν τη φορολογική απαλλαγή των ως άνω αποθεματικών μέχρι τη διανομή ή κεφαλαιοποίησή τους ή τη λύση της εταιρίας, δεδομένου ότι για ισολογισμούς που κλείνουν από 31.12.2014 και μετά δεν επιτρέπεται πλέον η τήρηση λογαριασμών αφορολόγητων αποθεματικών πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (ΣτΕ 2562/2022).
Πιο συγκεκριμένα, εντός τριών μηνών από την μετατροπή της διάρκειας της εταιρίας από ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ο εταίρος μπορεί να δηλώσει στον διαχειριστή την απόφασή του να αποχωρήσει. Το εταιρικό μερίδιο του αποχωρούντος εταίρου εξαγοράζεται στην περίπτωση αυτή από πρόσωπο που υποδεικνύει η εταιρία είτε στην αξία που συμφωνείται μεταξύ του αποχωρούντος εταίρου και της εταιρίας, είτε στην πραγματική του αξία, όπως αυτή προσδιορίζεται με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της έδρας της εταιρίας κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Σημειώνεται ότι η εν λόγω δυνατότητα δεν δύναται να περιοριστεί ή να αποκλειστεί από τις διατάξεις του Καταστατικού της εταιρίας. Βασικός σκοπός της ρύθμισης είναι η διευκόλυνση της αποχώρησης των μεμονωμένων εταίρων που δεν επιθυμούν την παραμονή τους στην Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης μετά τη λήξη του χρόνου διάρκειας της εταιρίας που προβλέπεται στο Καταστατικό της.
Εγγραφείτε στις ενημερώσεις μας
