Ειδικότερα, η υπόθεση αναφέρεται στον ΦΠΑ που επιβαρύνει τα επενδυτικά αγαθά, στα οποία, σύμφωνα με ορισμό που δίδεται στον Κώδικα ΦΠΑ, περιλαμβάνονται και οι κατασκευές σε ακίνητα τρίτων υπό την προϋπόθεση χρήσης του ακινήτου βάσει οποιασδήποτε έννομης σχέσης για διάρκεια εννέα ετών. Το ΣτΕ βασίστηκε σε προηγούμενη νομολογία του ΔΕΕ (C-98/07), που διευκρίνισε ότι η δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη μέλη να ορίζουν την έννοια των επενδυτικών αγαθών αφορά αποκλειστικά και μόνο την εφαρμογή του άρθρου που σχετίζεται με τον διακανονισμό των εκπτώσεων και, άρα, δεν θίγει την διάταξη που προβλέπει το δικαίωμα έκπτωσης. Υπό το πρίσμα αυτό ερμήνευσε τις διατάξεις του ν. 1642/1986 (Πρώην Κώδικα ΦΠΑ) και έκρινε ότι εσφαλμένα το Εφετείο είχε δεχθεί ότι δεν ήταν δυνατή η έκπτωση του φόρου δαπανών της προσφεύγουσας, επειδή τα μισθωτήρια που αφορούσαν την χρήση του ακινήτου είχαν διάρκεια έξι και όχι εννέα ετών. Συνεπώς, το ΣτΕ αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου και έκανε δεκτό ότι η επιχείρηση έχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου που επιβαρύνθηκαν οι δαπάνες ανέγερσης, προσθήκης ή βελτίωσης υφιστάμενων κτιρίων που πραγματοποίησε σε μισθωμένο ακίνητο ανεξάρτητα από τη διάρκεια της μισθωτικής σχέσης, εφόσον το χρησιμοποιεί (ή κατά το μέρος που το χρησιμοποιεί) για πραγματοποίηση φορολογούμενων πράξεων (ΣτΕ 1108/2021).
Συγκεκριμένα, τα ποσά ενίσχυσης με τη μορφή πιστωτικού προς τη φορολογική αρχή και τον e-ΕΦΚΑ, που είχαν εκδοθεί στο πλαίσιο της ενίσχυσης με τη μορφή επιδότησης παγίων δαπανών και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν έως την 31η Δεκεμβρίου 2021, μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν μέχρι την 30ή Ιουνίου 2022 για όσες επιχειρήσεις δεν τα χρησιμοποίησαν στο σύνολό τους, σύμφωνα με τη δήλωση που έχει ήδη υποβληθεί. Ειδικότερα, η ενίσχυση κατά το μέρος που αφορά δικαίωμα έκπτωσης από φορολογικές οφειλές, εφαρμόζεται ως έκπτωση από φορολογικές υποχρεώσεις των ετών 2021 και 2022, οι οποίες καθίστανται πληρωτέες από την 1η Ιουλίου 2021 έως την 30ή Ιουνίου 2022, ενώ κατά το μέρος που αφορά κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών, το ποσό ενίσχυσης εντάσσεται ως πιστωτικό υπόλοιπο στις μερίδες των δικαιούχων επιχειρήσεων και συμψηφίζεται με τις τρέχουσες ασφαλιστικές υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις των μισθολογικών περιόδων Ιουνίου 2021 έως και Μαΐου 2022. (159 λέξεις)
Η διάταξη αυτή θεσπίστηκε με σκοπό αφενός την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων και την ενίσχυση της περιβαλλοντικής προστασίας και αφετέρου την ανακούφιση των κοινωνικά ευπαθών και ευάλωτων ομάδων. Τα αγαθά αυτά, πλην εκείνων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, θα πρέπει να διατίθενται σε ειδικούς φορείς που προβλέπει ο νόμος, όπως σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν συσταθεί νόμιμα στην Ελλάδα και έχουν αποδεδειγμένα φιλανθρωπικό ή κοινωφελή σκοπό, προκειμένου στη συνέχεια, εφόσον δεν θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, να διανεμηθούν χωρίς αντάλλαγμα, αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Διευκρινίζεται ότι πρόκειται για αγαθά που θεωρούνται ότι δεν είναι κατάλληλα προς πώληση ή αξιοποίηση από την επιχείρηση, ιδίως λόγω λαθών ή ελαττωμάτων ή ελλείψεων στη συσκευασία, την επισήμανση ή το βάρος, ή λόγω απόσυρσης από την αγορά ή λόγω εγγύτητας προς την ημερομηνία λήξης ή λόγω αστοχιών σε σχέση με τις προδιαγραφές του παρασκευαστή ή του πελάτη, ιδίως διαφοροποίηση ως προς το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα και τη σύσταση. Αναμένεται η έκδοση υπουργικής απόφασης που να καθορίζει τον τρόπο και την διαδικασία απόδειξης της διάθεσης των αγαθών καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διάταξης.
Ειδικότερα, παρέχεται μείωση του ποσού του φόρου εισοδήματός του φυσικού προσώπου κατά ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) επί των δωρεών τροφίμων. Η έκπτωση θα χορηγείται με την εκκαθάριση της ετήσιας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φυσικού προσώπου. Σε κάθε περίπτωση το συνολικό ποσό της μείωσης του φόρου εισοδήματος δεν δύναται να υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) του φορολογητέου εισοδήματος του δωρητή.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου, οι αμοιβές που καταβάλλονται από ανώνυμες εταιρείες για παρασχεθείσες προς αυτήν εργασίες λόγω υποχρέωσης που απορρέει από τη σχετική νομοθεσία και το καταστατικό τους, υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου 1,2%. Η Φορολογική Διοίκηση, κατόπιν φορολογικού ελέγχου, καταλόγισε σε ανώνυμη εταιρεία τέλη χαρτοσήμου επί των κερδών που διανεμήθηκαν στο προσωπικό της από ελευθεριότητα. Η εταιρεία προσέφυγε κατά της πράξης καταλογισμού ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου το οποίο δέχθηκε την προσφυγή και αποφάσισε ότι από την στιγμή που τα κέρδη διανεμήθηκαν στο προσωπικό από ελευθεριότητα χωρίς δηλαδή να υπάρχει κάποια συμβατική δέσμευση ή πρόβλεψη από το Καταστατικό, δεν υπόκεινται σε τέλη χαρτοσήμου. Το Ελληνικό Δημόσιο κατέθεσε αίτηση αναίρεσης ενώπιον του ΣτΕ το οποίο την απέρριψε υιοθετώντας την κρίση του Διοικητικού Εφετείου. (ΣτΕ 557/2021) (151 λέξεις)
Πιο συγκεκριμένα, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έκρινε κατά πλειοψηφία με πρόσφατη γνωμοδότησή του ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση «golden visa» σε πολίτες τρίτων χωρών, αγοραστές ακινήτων στη χώρα μας, οι οποίοι προέβησαν στην καταβολή του (συνόλου ή μέρους) τιμήματος αγοράς στους πωλητές πριν την κατάρτιση του αγοραπωλητηρίου συμβολαίου, σε χρόνο κατά τον οποίο οι τελευταίοι δεν είχαν ακόμη καταστεί κύριοι της μετέπειτα πωληθείσας από τους ιδίους ακίνητης περιουσίας. Και τούτο διότι το πλέγμα κανόνων που ισχύει για τη χορήγηση της εν λόγω άδειας διαμονής αποβλέπει μεταξύ άλλων στη θέσπιση μιας ευέλικτης διαδικασίας και στην προσέλκυση του επενδυτικού ενδιαφέροντος πολιτών τρίτων χωρών. Άλλωστε, ο μεταναστευτικός κώδικας (Ν. 4251/2014) απαιτεί η καταβολή του τιμήματος να γίνεται στον δικαιούχο, χωρίς να κάνει χρήση του όρου «πωλητής» ή «ιδιοκτήτης». Συμπερασματικά, είναι αδιάφορο για σκοπούς μεταναστευτικού δικαίου το εάν κατά το χρόνο καταβολής ο αποδέκτης του τιμήματος και μετέπειτα πωλητής του ακινήτου έχει ή όχι την κυριότητα αυτού. (ΝΣΚ 184/2021).
Εγγραφείτε στις ενημερώσεις μας
