Από την 4η Νοεμβρίου 2024 ανοίγει για τις ετήσιες δηλώσεις 2023 (οι οποίες αφορούν στη χρήση 2022). Για τις ετήσιες δηλώσεις 2024 (οι οποίες αφορούν στη χρήση 2023) όπως και για τις αρχικές δηλώσεις Πόθεν Έσχες των υπόχρεων με απόκτηση ιδιότητας από 28/02/2023 έως 30/09/2024, ως ημερομηνία έναρξης υποβολής ορίζεται η 18η Νοεμβρίου 2024. Σημειωτέο ότι, τα περιουσιακά στοιχεία όπως το ύψος των υπολοίπων των καταθετικών λογαριασμών, των λογαριασμών πληρωμών, των επενδυτικών προϊόντων, καθώς και των λογαριασμών φύλαξης ή αγοραπωλησίας πολύτιμων μετάλλων και νομισμάτων, καθώς και τα στοιχεία θυρίδων πλέον θα αντλούνται με αυτόματο τρόπο μέσω των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Μέχρι σήμερα, η καταληκτική ημερομηνία τίθεται στις 31 Δεκεμβρίου 2024, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος έναρξης λειτουργίας της πλατφόρμας.
Σε πρόσφατη απόφασή του το ΣτΕ εξέτασε το ζήτημα της επιβολής διασφαλιστικών μέτρων για την πληρωμή προστίμων σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής από νομικά πρόσωπα, όπως προβλέπεται από την σχετική φορολογική νομοθεσία. Η υπόθεση αφορούσε την επιβολή μέτρων σε βάρος μέλους ΔΣ ανώνυμης εταιρίας που είχε εμπλακεί στην έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων. Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσαν να επιβληθούν διασφαλιστικά μέτρα στο συγκεκριμένο μέλος, καθώς, η αλληλέγγυα ευθύνη για την πληρωμή των προστίμων αφορά μόνο πρόσωπα που διαχειρίζονται άμεσα ή εκπροσωπούν το νομικό πρόσωπο κατά τον χρόνο τέλεσης των παραβάσεων και μόνο για παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους στην κατανάλωση φόρους. Συνεπώς, κρίθηκε ότι μόνη η ιδιότητα του μέλους ΔΣ δεν επαρκεί για την στοιχειοθέτηση αλληλέγγυας ευθύνης του, δεδομένου ότι δεν εμπλεκόταν στην άμεση διαχείριση εταιρίας και ότι ο νόμος δεν επεκτείνει την ευθύνη των μελών ΔΣ στα πρόστιμα για φοροδιαφυγή. Ως εκ τούτου, η απόφαση ακυρώνει την επιβολή μέτρων, καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις προσωπικής ευθύνης (ΣτΕ 740/2024).
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση αναίρεσης στην οποία ο αναιρεσείων υποστήριξε ότι τα εμβάσματα που μετέφερε από την Ελλάδα στην Ελβετία φορολογήθηκαν στη χώρα κατοικίας του και επικαλέστηκε τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για τη φορολόγηση των ποσών στην Ελβετία, με αποτέλεσμα η σύμβαση να μην μπορεί να εφαρμοστεί. Σύμφωνα με την απόφαση, όταν η πηγή των εισοδημάτων δεν μπορεί να αποδειχθεί, τα ποσά αυτά συνιστούν προσαύξηση περιουσίας και υπόκεινται σε φορολογία στην Ελλάδα. Επομένως, η Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας δεν μπορεί να προστατεύσει τον αναιρεσείοντα εάν δεν αποδεικνύεται η προέλευση των εμβασμάτων (ΣτΕ 2230/2023).
Στόχος της επιβολής των φόρων αυτών είναι η προώθηση υγιεινότερων και πιο φιλικών προς το περιβάλλον καταναλωτικών συνηθειών. Εξετάζεται η επιβολή φόρου στα ζαχαρούχα ποτά με στόχο την μείωση πρόσληψης ζάχαρης. Στις αερομεταφορές, εξετάζονται φόροι σχετικοί με την εκπομπή CO2 που αποτελούν το 2% των παγκόσμιων εκπομπών. Παράλληλα, σχετικά με το φόρο στο κρέας, μελέτες υποδεικνύουν ότι οι φορολογικοί συντελεστές θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με το αποτύπωμα άνθρακα παραγωγής των διαφόρων τύπων κρεάτων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι φόροι αυτοί αναμένεται να αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία λόγω των περιβαλλοντικών στόχων που έχει θέσει η Ένωση, όπως είναι η κλιματική ουδετερότητα έως το 2050 και η μείωση της χρήσης καπνού και αλκοόλ για λόγους υγείας. Επί του παρόντος, πολλά κράτη - μέλη εφαρμόζουν τέτοιου είδους φόρους προκειμένου να αποθαρρύνουν δραστηριότητες που θεωρούνται επιβλαβείς για τους καταναλωτές ή την κοινωνία, σε προϊόντα όπως ο καπνός, το αλκοόλ και τα ορυκτά καύσιμα καθώς και για να αυξήσουν τα έσοδά τους. Παρ’ όλο που συμβάλλουν στη μείωση επιβλαβών δραστηριοτήτων, η εφαρμογή τους είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και συχνά προκαλεί την αντίδραση των καταναλωτών.
Ο έλεγχος διαπίστωσε προσαύξηση περιουσίας, με βάση δεδομένα από τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο έλεγχος κατέληξε ότι ο φορολογούμενος δεν δήλωσε ενοίκια και δεν προσκόμισε επαρκή στοιχεία για να αμφισβητήσει τα ευρήματα. Αξιοσημείωτο είναι ότι το τεκμαρτό μίσθωμα για σκοπούς φόρου εισοδήματος, που υπολογίζεται στο 3% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, δεν υπόκειται σε τέλος χαρτοσήμου. Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή του φορολογούμενου έγινε δεκτή εν μέρει, μειώνοντας την οφειλή του μετά την αφαίρεση του τέλους χαρτοσήμου (ΔΕΔ 1366/2024).
Εγγραφείτε στις ενημερώσεις μας
